Sećanja na doživljaje iz Prvog svetskog rata i portreti savremenika iz beležaka Miloša N. Đorića

Abstract

Miloš N. Đorić (1893–1975) bio je lekar i pisac koji je najveći deo svog književnog opusa, pogotovo kada su u pitanju nepublikovani tekstovi sačuvani u piščevoj rukopisnoj ostavštini, posvetio događajima u vezi sa Prvim svetskim ratom. Brojne beleške svedočanstva su koliko o sopstvenim mukama doživljenim tokom epidemije pegavog tifusa, povlačenja i boravka na Krfu i na Vidu, toliko i o savremenicima sa kojima je Đorić bio u prijateljskim odnosima. Njegova sećanja oslikavaju, između ostalih, likove Stanislava Vinavera, Proke Jovkića – Nestora Žučnog i svakako Milutina Bojića i otkrivaju se kao nepoznata svedočanstva o interesantnim i malo poznatim detaljima iz njihovih života, znana samo nekome ko je sa njima proživljavao ta burna i nesrećna vremena za čitav jedan narod i pronalazio snage i smisla da u ratnim nemirima pretraje i nastavi dalje.

Miloš N. Đorić (1893–1975) was a doctor and a writer who dedicated most of his literary opus, especially his unpublished texts preserved in his manuscript legacy, to the events concerning the First World War. His numerous notes are a testimony both on his own trouble during the epidemics of typhoid fever, the retreat and his stay on Corfu and Vid, as well as on his contemporaries who were friends and acquaintances of Đorić’s. His memories portray, among others, the characters of Stanislav Vinaver, Proka Jovkić – Nestor Žučni and surely Milutin Bojić, and reveal as unknown testimonies on interesting and unknown details from their lives, known only by those who experienced those times troublesome and unfortunate for an entire nation and found strength and sense in war unrest to endure and continue.